Doei curry's, hallo himalaya!
Blijf op de hoogte en volg Lieneke
23 Maart 2014 | India, Benares
Ons eerste treinavontuur had heel spannend kunnen worden, maar was eigenlijk heel saai. We hadden een vooraf gereserveerde zitplaats, kregen te eten en drinken en de trein had geen vertraging. De NS was hier niets bij! Overmoedig keken we dan ook uit naar onze nachttrein, waar we in dezelfde klasse zouden reizen.
Na een relaxte luie dag, dachten we op ons gemakje te kunnen lopen naar het station, zo'n 5 minuten van het hotel vandaan. Haastig kwam er net voordat we wilden vertrekken iemand van het hotelpersoneel naar ons toegesneld die ons vroeg welke trein we moesten hebben. Er bleken namelijk helemaal geen nachttreinen te rijden van het nabijgelegen station en we moesten waarschijnlijk een ander station hebben verderop in de stad, met daarbij dat onze trein daar 40 minuten eerder zou vertrekken dan we dachten. Het stond verkeerd op de tickets. Ai. Paniek. In alle chaos onze backpacks omgeslingerd en al hobbelend als drie zwaarbepakte kamelen met een bult voor- en achterop in galop naar het station gerend om ons daar met een tuktuk zo snel mogelijk te laten brengen naar het andere station. Hijgend en vol adrenaline (Yv gaat er nog aan wennen zo!) bereikten we, met nog een paar minuten op de klok, onze trein. Daar stopten de avonturen zeker niet. Na eerst een paar Indiërs van onze bedjes, of liever plankjes, afgejaagd te hebben, lagen we hutjemutje met nog een aantal Indiërs op een paar vierkante meter. Er liepen mensen met geweren voorbij, we werden aangestaard door de schuine overburen en regelmatig barstte het gesnurk om ons heen los. Het licht ging uit, de airco stond op standje diepvries en zo nu en dan schoot er een kakkerlak voorbij over de grond. Loes lag heerlijk achter een gordijntje en verdween al snel in een coma en Yv lag in het bed boven me ook redelijk snel heerlijk te slapen. Maar ondanks dat ik me besefte dat de trein nog veel erger had kunnen zijn, was ik vol energie en heb ik nauwelijks geslapen. Laten we het er maar op houden dat ik onbewust geen minuut van de avontuurlijke treinreis wilde missen. 14 uur later, door de haast zonder eten en drinken, zijn we op redelijk goed geluk bij het juiste station uitgestapt en kwam alles natuurlijk helemaal goed.
Onze eerste trein bracht ons in Agra. Agra is een drukke levendige stad met een chaos van mensen, marktjes en riksja's. De koeien zijn hier grote buffels en er is een groot apen-overschot op de straten. Het was nu ook voor het eerst dat we huisdieren hadden. Een aantal huisgekko's vergezelden ons graag tijdens het douchen en verdwenen af en toe spoorloos onder het bed.
De Taj Mahal, waar Agra natuurlijk het meest beroemd om is, was magisch. Als een fata morgana stond hij daar en Alladin kon ieder moment voorbij komen vliegen op zijn vliegend tapijt. Hij is nog mooier dan op alle bekende plaatjes en was het vroege opstaan om hem te kunnen zien bij zonsopkomst meer dan waard.
Nu zijn we in Varanasi. De grootste heilige stad in India aan de rivier de Ganges. De grote koeien zijn hier een stuk levendiger en zo werden we in ons eerste kwartier buiten de deur al gelijk bijna platgetrapt door een kudde koeien die ons (in tegenstelling tot de rest van het verkeer zonder te toeteren, haha) wilde inhalen in een steegje.
Varanasi is bekend als crematieplaats aan de Ganges. Lichamen worden hier verbrand op houten stapels om te 'reinigen', waarna hun resten en as in de Ganges gedaan worden. Hindoes geloven dat de cirkel van reïncarnatie dan stopt en iemand de ultieme rust kan vinden. Het was erg indrukwekkend en tegelijkertijd ook heel mooi om mee te maken. De ghats (trappen met de bijbehorende 'baden') zijn sowieso erg indrukwekkend. We kunnen ons een hele dag vermaken door op een trapje te zitten en alleen maar te kijken. Kinderen duiken er zo in alsof het een heerlijk zwembad is, de koeien zoeken er naar verkoeling en een enkeling zien we er tanden in poetsen. Wij moeten er allemaal niet aan denken, maar het is een leuk zicht.
De krampjes en weeën zijn inmiddels ook begonnen, maar dat is ook zeker niet gek als je ziet wat we soms voorgeschoteld krijgen. Nog half-rauwe kip, verdorde pruimen of extra extra spicy rijst (ja, rijst, ja. Het enige wat ik gevonden dacht te hebben wat niet pittig was), maar het is allemaal nog te overzien. We hebben gelukkig nog niet hoeven spoed-wildpoepen (of plassen) wat veel Indiërs hier wel doen. We maken er bijna een sport van om bij ieder drolletje op straat (en dat zijn er een hoop, met name de koeienflaters) te raden of het een mensen- of dierendrolletje is.
De gekke Indiaase dingen wennen snel. De rochels horen we steeds minder bewust en ook van de plastic afvalhopen kijken we niet meer op. Maar hoewel we het links riksja-en en rijden ook al niet meer raar vinden, is het links lopen nog steeds een klein probleempje. Regelmatig botsen we tegen geïrriteerde Indiërs aan die ons niet-snappend aan kijken waarom we in godsnaam aan de verkeerde kant van de weg lopen.
India was een mooie ervaring. Een mooi land met duizend gezichten. Rustige natuur, maar ook vieze en drukke steden. Veel oprecht lieve geïnteresseerde mensen, maar helaas nog veel meer geldbeluste mensen die je meestal niet kunt vertrouwen. Het foto's maken, het naroepen, het staren, de koeien, de pittige curry's, de krampjes, op straat spugen, de chaos aan mensen: this is Incredible India.
Op naar Nepal, waar het vast en zeker een stuk rustiger zal zijn en waar in ieder geval geen opdringerige gekke rochelende Indiërs meer zijn.
Doei curry's, hallo Himalaya!
PS: Bedankt voor alle leuke reacties! Al beantwoord ik ze niet allemaal individueel, ik vind het erg leuk om ze te lezen!!
Na een relaxte luie dag, dachten we op ons gemakje te kunnen lopen naar het station, zo'n 5 minuten van het hotel vandaan. Haastig kwam er net voordat we wilden vertrekken iemand van het hotelpersoneel naar ons toegesneld die ons vroeg welke trein we moesten hebben. Er bleken namelijk helemaal geen nachttreinen te rijden van het nabijgelegen station en we moesten waarschijnlijk een ander station hebben verderop in de stad, met daarbij dat onze trein daar 40 minuten eerder zou vertrekken dan we dachten. Het stond verkeerd op de tickets. Ai. Paniek. In alle chaos onze backpacks omgeslingerd en al hobbelend als drie zwaarbepakte kamelen met een bult voor- en achterop in galop naar het station gerend om ons daar met een tuktuk zo snel mogelijk te laten brengen naar het andere station. Hijgend en vol adrenaline (Yv gaat er nog aan wennen zo!) bereikten we, met nog een paar minuten op de klok, onze trein. Daar stopten de avonturen zeker niet. Na eerst een paar Indiërs van onze bedjes, of liever plankjes, afgejaagd te hebben, lagen we hutjemutje met nog een aantal Indiërs op een paar vierkante meter. Er liepen mensen met geweren voorbij, we werden aangestaard door de schuine overburen en regelmatig barstte het gesnurk om ons heen los. Het licht ging uit, de airco stond op standje diepvries en zo nu en dan schoot er een kakkerlak voorbij over de grond. Loes lag heerlijk achter een gordijntje en verdween al snel in een coma en Yv lag in het bed boven me ook redelijk snel heerlijk te slapen. Maar ondanks dat ik me besefte dat de trein nog veel erger had kunnen zijn, was ik vol energie en heb ik nauwelijks geslapen. Laten we het er maar op houden dat ik onbewust geen minuut van de avontuurlijke treinreis wilde missen. 14 uur later, door de haast zonder eten en drinken, zijn we op redelijk goed geluk bij het juiste station uitgestapt en kwam alles natuurlijk helemaal goed.
Onze eerste trein bracht ons in Agra. Agra is een drukke levendige stad met een chaos van mensen, marktjes en riksja's. De koeien zijn hier grote buffels en er is een groot apen-overschot op de straten. Het was nu ook voor het eerst dat we huisdieren hadden. Een aantal huisgekko's vergezelden ons graag tijdens het douchen en verdwenen af en toe spoorloos onder het bed.
De Taj Mahal, waar Agra natuurlijk het meest beroemd om is, was magisch. Als een fata morgana stond hij daar en Alladin kon ieder moment voorbij komen vliegen op zijn vliegend tapijt. Hij is nog mooier dan op alle bekende plaatjes en was het vroege opstaan om hem te kunnen zien bij zonsopkomst meer dan waard.
Nu zijn we in Varanasi. De grootste heilige stad in India aan de rivier de Ganges. De grote koeien zijn hier een stuk levendiger en zo werden we in ons eerste kwartier buiten de deur al gelijk bijna platgetrapt door een kudde koeien die ons (in tegenstelling tot de rest van het verkeer zonder te toeteren, haha) wilde inhalen in een steegje.
Varanasi is bekend als crematieplaats aan de Ganges. Lichamen worden hier verbrand op houten stapels om te 'reinigen', waarna hun resten en as in de Ganges gedaan worden. Hindoes geloven dat de cirkel van reïncarnatie dan stopt en iemand de ultieme rust kan vinden. Het was erg indrukwekkend en tegelijkertijd ook heel mooi om mee te maken. De ghats (trappen met de bijbehorende 'baden') zijn sowieso erg indrukwekkend. We kunnen ons een hele dag vermaken door op een trapje te zitten en alleen maar te kijken. Kinderen duiken er zo in alsof het een heerlijk zwembad is, de koeien zoeken er naar verkoeling en een enkeling zien we er tanden in poetsen. Wij moeten er allemaal niet aan denken, maar het is een leuk zicht.
De krampjes en weeën zijn inmiddels ook begonnen, maar dat is ook zeker niet gek als je ziet wat we soms voorgeschoteld krijgen. Nog half-rauwe kip, verdorde pruimen of extra extra spicy rijst (ja, rijst, ja. Het enige wat ik gevonden dacht te hebben wat niet pittig was), maar het is allemaal nog te overzien. We hebben gelukkig nog niet hoeven spoed-wildpoepen (of plassen) wat veel Indiërs hier wel doen. We maken er bijna een sport van om bij ieder drolletje op straat (en dat zijn er een hoop, met name de koeienflaters) te raden of het een mensen- of dierendrolletje is.
De gekke Indiaase dingen wennen snel. De rochels horen we steeds minder bewust en ook van de plastic afvalhopen kijken we niet meer op. Maar hoewel we het links riksja-en en rijden ook al niet meer raar vinden, is het links lopen nog steeds een klein probleempje. Regelmatig botsen we tegen geïrriteerde Indiërs aan die ons niet-snappend aan kijken waarom we in godsnaam aan de verkeerde kant van de weg lopen.
India was een mooie ervaring. Een mooi land met duizend gezichten. Rustige natuur, maar ook vieze en drukke steden. Veel oprecht lieve geïnteresseerde mensen, maar helaas nog veel meer geldbeluste mensen die je meestal niet kunt vertrouwen. Het foto's maken, het naroepen, het staren, de koeien, de pittige curry's, de krampjes, op straat spugen, de chaos aan mensen: this is Incredible India.
Op naar Nepal, waar het vast en zeker een stuk rustiger zal zijn en waar in ieder geval geen opdringerige gekke rochelende Indiërs meer zijn.
Doei curry's, hallo Himalaya!
PS: Bedankt voor alle leuke reacties! Al beantwoord ik ze niet allemaal individueel, ik vind het erg leuk om ze te lezen!!
-
23 Maart 2014 - 08:57
Lonny:
Zo, helemaal bijgelezen. Leuk hoor! -
23 Maart 2014 - 09:12
Margriet Den Breejen:
wat een spannend verhaal weer. en ik zou het niet durven wat je allemaal mee maakt. geef mij maar een lekker prakje hutspot. Maar neem alle mooie indrukken maar mee dan kunnen we hier ook genieten.
-
23 Maart 2014 - 09:29
Leonie:
Weer een erg leuk verhaal Lieneke! Veel plezier in Nepal! Xx -
23 Maart 2014 - 11:16
An Luesken:
Wat een avonturen weer! Heb weer gesmuld van je schrijven Lieneke, groet, An :-))) -
23 Maart 2014 - 11:21
Jos Berkers:
Mooie verhalen en goed geschreven. Kijk al uit naar jouw bericht over Nepal. Doe je de groeten aan Loes en Yvon? -
23 Maart 2014 - 12:04
Laura V C.:
Hi Lien!
Ik moest even alle verhalen bijlezen hoor! Wat een leuke avonturen hebben jullie nu al!
Geniet ervan en keep us posted!
ps. Koriander ga je straks ik Zuid-Oost Azië nog veel meer tegenkomen helaas... -
23 Maart 2014 - 12:19
Anne-lotte:
Hoi Lienie!
Leuk om je avonturen weer te lezen, wat een belevenissen maak je allemaal mee zeg!
Heel veel plezier in Nepal! Hopelijk kom je daar ook een beetje tot rust.
Geniet geniet!
X -
23 Maart 2014 - 14:23
Lon Caelers:
Weer een mooi verhaal om te lezen. Jullie maken wel van alles mee. Echt spannend allemaal.
Veel groetjes vanuit Koninglust en veel plezier in Nepal. We zijn benieuwd naar het verhaal over Nepal.
-
23 Maart 2014 - 23:34
Jeanine Geertsma:
Hey Lieneke, Yvonne en Loes,
Wat fijn deze verslagen. Kan echt meegenieten zo.
Ik begrijp goed dat jullie het Holi Fest wilden meemaken en de Taj Mahal wilden zien, maar voor de rest zou ik zeggen: wegwezen uit India en hop naar Nepal.
Maak maar weer veel mee! Veel plezier.
Groetjes Jeanine -
25 Maart 2014 - 18:08
Hetty Hogewoning:
Hoi Lieneke,
Kreeg van je moeder te horen dat we jullie kunnen volgen via deze site.
Heb alles al gelezen en ook jullie foto's bewonderd!
Wat een mooie ervaring doen jullie op.
Heel veel plezier en geniet ervan.
Groetjes Hetty -
27 Maart 2014 - 20:03
Jacqueline :
Hoi lieneke
Wat leuk om al die spannende verhalen te lezen. Je bent volop aan het genieten dat lees je door alles heen. Nou meid geniet van al die ervaringen .
Gr. Jacq -
28 Maart 2014 - 17:20
Mar:
Hoi lieneke en mede reis genote.
Wat een leuk verslag en kan wel merken dat jullie genieten fijn hoor.
Ik zou zeggen ga zo door. Pas goed op elkaar en geniet.
Lieve groeten Mar Gruijs.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
